Description

Rechters komen in hun werk geregeld wetgevingsknelpunten tegen, zoals wettelijke voorschriften die onduidelijk of inconsistent zijn of in strijd zijn met hogere normen. Meestal weten rechters binnen de bestaande juridische kaders oplossingen te vinden voor deze knelpunten, maar soms brengen zij deze ook onder de aandacht van de wetgever. Dat gebeurt via rechterlijke uitspraken, maar ook via andere kanalen, zoals gerechtelijke jaarverslagen. Deze praktijk wordt in dit onderzoek aangeduid als rechterlijke terugkoppeling. Op basis van empirisch onderzoek laat de auteur zien hoe rechterlijke terugkoppeling in de praktijk vorm krijgt. Onder welke omstandigheden besluiten rechters een knelpunt terug te koppelen, via welke kanalen en in welke vorm? En hoe reageert de wetgever daarop? Daarnaast wordt deze praktijk in het licht geplaatst van de staatsrechtelijke verhoudingen tussen rechter en wetgever. Het boek levert daarmee een belangrijke bijdrage aan het begrip van het weinig onderzochte fenomeen van rechterlijke terugkoppeling en de rol ervan binnen het Nederlandse constitutioneel bestel.